Czerwone Gitary

Nieutulony w piersi ¿al,Bo za jedn¹ sin¹ dal¹ — druga dal.Nie spoczniemy, nim dojdziemy,Nim zajdziemy w siódmy las.Wiêc po drodze, wiêc po drodzeZaœpiewajmy chocia¿ raz.Nienasycony w sercu g³ód,Bo za jednym mocnym ch³odem drugi ch³ód.Nie spoczniemy, nim dojdziemy,Nim zajdziemy w siódmy las.

Już w dolinach kwitnie głóg.Niebem mknie żurawi klucz.Zanim nocne mgły opadną,Trzeba ruszać w stronę gór.Znów się rozstać przyjdzie nam:Już na hale owce gnam.W noce ciche i bezchmurneBędę gwiazdy liczył sam.Snuje się ogniska dym,Myśl wędruje razem z nim.Leci z wiatrem, hen, do CiebieJak żurawi klucz na niebie.

Płoną góry, płoną lasy w przedwieczornej mgle,Stromym zboczem dnia słońce toczy się.Płoną góry, płoną lasy, lecz nie dla mnie już,Brak mi listów Twych, ciepła Twoich słów.Rzuć między nas najszerszą z rzek,Najgłębszy nurt, najdalszy brzeg.Rzuć między nas to, co w nas złe,A ja i tak odnajdę Cię.

Morza szum, ptaków śpiew,Złota plaża pośród drzew —Wszystko to w letnie dniPrzypomina Ciebie mi.Szłaś przez skwer, z tyłu piesGłos Wybrzeża» w pysku niósł.Wtedy to pierwszy razUśmiechnęłaś do mnie się.Odtąd już dzień po dniuUpływały razem nam.Rano skwer, plaża lubMolo gdy zapadał zmierzch.