Zapachnialo powiewem jesieni
z wiatrem zimnym ulecial slow sens
tak byc musi niczego nie moga ju? zmienic
brylanty na koncach twych rzes
Tam gdzie mieszkasz juz bialo od sniegu
szkla sie lodem jeziora i blota
tak byc musi, niczego nie moze ju? zmienic
zaczajona w twych oczach tesknota
Wroci wiosna, deszcz splynie na drogi
cieplem slonca serca sie ogrzeja
tak byc musi, bo ciagle sie tli w nas ogien
wieczny ogien, ktory jest nadzieja…
(Запахло приближением весны,
С ветром зимним ушел смысл слов…
Так должно быть -ничего уже не изменить.
Бриллианты на пальцах твоих рук….
Там, где жизнь забелела от снега,
под стеклом льда озеро…
Так должно быть-ничего уже не изменить….
затаенная в твоих глазах тоска…
Вернулась весна, дождь льет на дорогу,
Теплом солнца сердца эти обогреет,
Так должно быть, потому что в нас все время горит огонь-
Вечный огонь,который есть надежда…)