Dzień który zaczął się marnie
I marnie skończy się
Może strułem się jabłkiem
Nie wyspałem
Może siedzi we mnie wczorajsze
A jeśli nie
Może ktoś zapewni
Jest dobrze jest dobrze jest
A może sama powiesz mi
Jak mam powiedzieć to tobie
Że już nie kocham cię nie chce
Że kiedy patrzę na to jak jest
Już nie przechodzą mnie dreszcze
Już nie brakuje mi powietrza
Już nie wołam jeszcze, jeszcze, jeszcze
Reszta chyba jest w porządku
Jak kiedyś
Kiedy pisaliśmy krwią
Że od końców naszych stóp
Po końce naszych dłoni
Do końca świata aż po grób
Że jakby coś — to nic
I może sama powiesz mi…
Jak mam powiedzieć to tobie
Że już nie kocham cię nie chce
Że kiedy patrzę na to jak jest
Już nie przechodzą mnie dreszcze
Już nie brakuje mi powietrza
Już nie wołam jeszcze, jeszcze, jeszcze
День, который начался плохо
И кончится плохо
Может, я отравился яблоком
Я не выспался
Может быть, сидит во мне вчерашнее
А если нет
Может, кто-то заверит
Что всё хорошо, всё хорошо
А может, ты сама мне скажешь
Как сообщить тебе
Что я тебя уже не люблю, не хочу
Что когда я смотрю на то, как всё есть
По мне уже не пробегают мурашки
Я уже не задыхаюсь от нехватки воздуха
Я уже не прошу ещё, ещё, ещё
Я думаю, что всё остальное в порядке
Как когда-то
Когда мы писали кровью
Что от концов наших ступней
До концов наших ладоней
До конца мира и до самой могилы
Будто что-то — но ничего
И может, ты сама мне скажешь…
Как сообщить тебе
Что я тебя уже не люблю, не хочу
Что когда я смотрю на то, как всё есть
По мне уже не пробегают мурашки
Я уже не задыхаюсь от нехватки воздуха
Я уже не прошу ещё, ещё, ещё
