Litvintroll

Калі дзень сыходзіць прэч,Усе замірае.Я іду ў твой пакойІ дух сцінаеПрагну, быццам бы глытокУ час спякоты.Няма моцы больш трывацьАдзінотыЦіха зоры мільгацяцьНам з нябесаў.Месяц стужку запляцеУ твае косыГрудзі полымям гараць,Гараць скварна.Немагчыма больш губляцьЧасу марнаСэрцам сваім у цябе закаханы,Чорная Панна, Чорная Панна!

Утушы агонь, затапчы вуглі —Едкі дым раздзірае вочы мае.Ты нязваны госць, ліхадзей у начы,Кожны подых твой мае грудзі ірве!Ты вайшоў у мой дом не спытаў дазвол,Катаваў сыноў, гвалтаваў дачок.Рабаваў мой скарб, что не браў — крушыўІ сякеры ў бок усадзіў мне шып.