Гузель Уразова

Очрагансың бергенәм Бәхет буләк итәргә Ачып куңел пәрдәсен Ягымлы итеп дәштең Килче, килче яныма Кулыңны бир кулыма Мәңге син диеп яшәрмен Нур сибеп юлларыңа Син — кукләрнең йолдызы Көннәремнең аязы Назга тулып йөрәк тә Кушылды синең көйгә Килче, килче яныма Кулыңны бир кулыма Мәңге син диеп яшәрмен