Eivør Pálsdóttir

Fríða náttin er ein eimurStjørnugrús, nú vaknar heimurNakin standi egEina her.Maður vakur men so styggurNærkast varisliga, hyggurTaradimt er hárTinnuhúð.Verð mín,Verð mín,Verð mín.Undan fert tú eftir hæliBangin, stundar eftir sæluTøld eg fylgi tærVerð hjá mær.Nærkast hav og himmalrendurKveiktar skelva

Í mánalýsiSíggi egKorallriviniGlitra ígjøgnum silvitniðÍ tínum eygumEg lati meg søkkaNiður í djúpiðLati meg dragaInn í vakurleikanSum býr í tærOg eg gloymi mína óróMinnist aftur mína eydnuEinki kann toga meg frá tær núEingin kann elska meg sum túEg veit at tú elskarSum var eg tín eydnaVerjir megSum var